Sukhothai
Dag 5 (08/01): vertrek uit Bangkok
Een dagje reisje zeggen ze dan. Monter en fris sprong ik uit mijn bed om 6 uur - nee, da's niet waar, dat doe ik nooit, toch zeker niet op zulke onmogelijke uren - maar wel redelijk hersteld van die venijnige keelontsteking.
We moesten er vroeg uit, want onze tijd in Bangkok zat erop. Tijd om naar het noorden te trekken: naar Sukhothai, de eerste hoofdstad van Thailand, gesticht in de 13e eeuw, en waar het Thais geschrift zou ontstaan zijn. Hier keken we al lang naar uit. In onze ogen een rustige plek, we hadden er een mooi hotel geboekt, met zwembad, dus chillen, relaxen en genieten stond op onze to-do-lijst.
 |
| Station Bangkok |
 |
| Potje rijst iemand? |
Onze kinderen waren uiteraard zo voorbeeldig als iets. Zes uur trein en we hebben ze nauwelijks gezien of gehoord. Hun tablet kan een rol spelen.
Na de trein met de taxi naar het busstation, om dan nog een uur op de bus naar old Sukhothai te zitten, om dan nog een tuktuk naar het hotel te nemen. Dikke duim voor het openbaar vervoer hier trouwens, alles verliep vlot, mooi op tijd (hallo NMBS?!), goede correcte chauffeurs, ...
 |
| Eerste keer in de tuktuk is een winner! |
Heerlijk hotel, de aardigste mensen ooit, zalige kamer (met handdoeken in een zwaan geplooid - uiteraard), je ruikt de bloemen op weg naar je kamer, je hoort de vogeltjes fluiten en dan nog eens een verfrissend zwembad, tja ...
 |
| Thai Thai Sukhothai Hotel |
Dag 6 (09/01): Wat Chetupon & Wat Chedi Si Hong
Heerlijk ontbijt met lekker vers fruit (onze eerste keer dragonfruit) en vandaar een directe sprong in het zwembad.
Terwijl papa en de kindjes in het water speelden, kreeg ik zowaar de tijd om mijn nieuwe e-reader eens uit te testen en te starten met de nieuwste "Ish". En toen Michel naar de winkel ging om lunch, lazen we samen verhaaltjes en leerde Sanna wat woordjes lezen. Fantastisch trouwens om te zien hoe snel die kindjes Engels oppikken: alles wat ze horen, zeggen ze na en Sanna zou al zelf haar drankjes in het Engels bestellen.
In de late namiddag (toen het wat koeler werd) vertrokken we met de tuktuk naar een paar tempels buiten het centrum. We zagen er staande en wandelende Boeddha's afgebeeld. De kindjes en wij keken onze ogen uit naar die gigantische beelden. We hadden de meest afgelegen tempels gekozen, dus we waren er helemaal alleen en het was intens genieten bij zonsondergang, wat een kleuren, wat een rust, ...
 |
| Wat Chetupon |
We lieten ons terugbrengen naar de oude stad en liepen er nog rond op een marktje, liepen een tempel binnen waar monniken aan het mediteren waren, waar tientallen lampionnen in de bomen hingen, tientallen gekko's op de muren zaten te koekeloeren, dit alles afgerond in het schijnsel van de volle maan. Ik wil maar zeggen: het is hier niet slecht.
Dag 7 (10/01): noord Sukhothai
Wat goed is, moet je niet veranderen, dus onze dagindeling bleef vandaag grotendeels hetzelfde: ontbijt, zwembad, lunch, rusten op de kamer, tempels bezoeken, avondeten.
Toen we deze ochtend uit onze kamer kwamen, stootten we wel op een kudde koeien, naast onze was die daar te drogen hing. Dat was dan wel weer anders. Verder smaakte het dragonfruit nog steeds even lekker, was het water nog even verfrissend en de nieuwste Ish nog even goed.
Tijd voor een tempel. We hadden alweer dezelfde tuktuk-chauffeur, voor de derde keer, toevallig. Een grappige man die elk woord twee keer zegt. Hij nam ons mee naar het noordelijk stuk en stopte bij verschillende tempels of wats onderweg, maar de indrukwekkendste was toch wel Wat Si Chum. Daar staat een enorme intacte Boeddha van 15 meter hoog en 11 meter breed, met een gigantische hand, met nagellak (volgens de kinderen). Wow, daar keken we toch even van op.
Kean, onze chauffeur, vond dat we nog wat 'exercise exercise' nodig hadden en leidde ons naar nog een tempel, maar boven op een heuvel en die mochten we nog zelf beklimmen, op iets wat op een stenen trap/ pad moest lijken. Heel makkelijk met Eli aan je hand. We boeken al vooruitgang, tegenwoordig beklimmen we al geen bergen meer op slippers, maar heuvels op stevige teva's. Het was het wel waard en ja, we hadden er een mooi uitzicht.
's Avonds lekker gaan eten. We zijn ondertussen volledig ingeburgerd. Red curry met kip en rijst zijn onze favoriet, elke dag een beetje pikanter. En vandaag maakten de kinderen zelfs ruzie over wie het meest rijst mocht eten.
We hadden nog een doel: zonsondergang zien. Tegen valavond trokken we naar het centrale deel van het historisch centrum met de grootste tempels, in het centrum van oud Sukhothai. We hadden een tip gekregen van bij welke tempel we precies moesten staan voor het mooiste zicht en het was weeral de moeite. We krijgen hier het ene pareltje na het andere te zien. Zelfs de monnik die er rondliep was onder de indruk en liet zichzelf gretig fotograferen met al die kleurenpracht. Selfies, daar was hij nog net niet aan toe.
Tussen zonsopgang en -ondergang leerde Sanna zwemmen zonder boeitjes, Eli alleen in het zwembad springen en verloor Sanna een melktandje. Hopelijk komt de tandenfee ook in Thailand!
Sukhothai heeft alvast ook ons hart gestolen. Maar morgen trekken we verder: naar neef Yves, tante Lily en nonkel George in Chiang Mai en daar wachten ons stoofvlees met frietjes en LaChouffe. Ook niet slecht.
 |
| Wie is het grootst? |
Toen we deze ochtend uit onze kamer kwamen, stootten we wel op een kudde koeien, naast onze was die daar te drogen hing. Dat was dan wel weer anders. Verder smaakte het dragonfruit nog steeds even lekker, was het water nog even verfrissend en de nieuwste Ish nog even goed.
 |
| Koeien naast de deur |
Tijd voor een tempel. We hadden alweer dezelfde tuktuk-chauffeur, voor de derde keer, toevallig. Een grappige man die elk woord twee keer zegt. Hij nam ons mee naar het noordelijk stuk en stopte bij verschillende tempels of wats onderweg, maar de indrukwekkendste was toch wel Wat Si Chum. Daar staat een enorme intacte Boeddha van 15 meter hoog en 11 meter breed, met een gigantische hand, met nagellak (volgens de kinderen). Wow, daar keken we toch even van op.
 |
| Wat Si Chum met nagellak |
Kean, onze chauffeur, vond dat we nog wat 'exercise exercise' nodig hadden en leidde ons naar nog een tempel, maar boven op een heuvel en die mochten we nog zelf beklimmen, op iets wat op een stenen trap/ pad moest lijken. Heel makkelijk met Eli aan je hand. We boeken al vooruitgang, tegenwoordig beklimmen we al geen bergen meer op slippers, maar heuvels op stevige teva's. Het was het wel waard en ja, we hadden er een mooi uitzicht.
's Avonds lekker gaan eten. We zijn ondertussen volledig ingeburgerd. Red curry met kip en rijst zijn onze favoriet, elke dag een beetje pikanter. En vandaag maakten de kinderen zelfs ruzie over wie het meest rijst mocht eten.
Dag 8 (11/01): zonsopgang & -ondergang
Oh my Buddha, vanmorgen moesten we er vroeg uit. Meestal rollen we hier rond 9u uit ons bed en dan enkel en alleen omdat het ontbijt om 10u stopt. Maar vandaag hadden we een missie: de zonsopgang zien in het westelijk deel van het historisch centrum. Om 6u stond de wekker, om 6u45 waren we al een heuvel aan het beklimmen. Aan de ene kant zagen we nog net de prachtige volle maan ondergaan, aan de andere kant kwam de zon stilletjes piepen. Fantastisch! Geen seconde spijt van gehad om zo vroeg op te staan. |
| De maan verdwijnt achter de heuvels |
 |
| Zonsopgang boven Sukhothai |
We hadden nog een doel: zonsondergang zien. Tegen valavond trokken we naar het centrale deel van het historisch centrum met de grootste tempels, in het centrum van oud Sukhothai. We hadden een tip gekregen van bij welke tempel we precies moesten staan voor het mooiste zicht en het was weeral de moeite. We krijgen hier het ene pareltje na het andere te zien. Zelfs de monnik die er rondliep was onder de indruk en liet zichzelf gretig fotograferen met al die kleurenpracht. Selfies, daar was hij nog net niet aan toe.
Tussen zonsopgang en -ondergang leerde Sanna zwemmen zonder boeitjes, Eli alleen in het zwembad springen en verloor Sanna een melktandje. Hopelijk komt de tandenfee ook in Thailand!
Sukhothai heeft alvast ook ons hart gestolen. Maar morgen trekken we verder: naar neef Yves, tante Lily en nonkel George in Chiang Mai en daar wachten ons stoofvlees met frietjes en LaChouffe. Ook niet slecht.