Als God in Frankrijk

Chiang Rai

Dag 16 – dag 19 (zon 19/01 - woe 22/01): laatste dagen Thailand

Aan de grens met Myanmar

Nog een busritje: van Chiang Mai naar Chiang Rai.  Hoelang was het ook alweer?  4 uur?  5 uur?  Op de duur gaan ze allemaal op elkaar lijken.  Busritten, treinritten, …  ik vind het ook helemaal niet erg.  Het zijn mijn rustmomenten.  Altijd al geweest.  Wat lezen, wat naar buiten kijken.
Maar Chiang Rai dus.  Net als Chiang Mai behoorde Chiang Rai tot het Lanna koninkrijk en bestond dit onafhankelijk naast Siam.  Tot 1939 hadden ze zelfs hun eigen koning.  En hun eigen cultuur.  Dat zie je zeker in de leuke spulletjes die te koop zijn op de night market.  Die night markets, die hebben ze hier werkelijk in elke stad.  Overal kraampjes met leuke hebbedingen en dan nog een foodmarket erbij.  Zalig om rond te kuieren.

Poezencafé in Chiang Rai

Chiang Rai by night

Geen red curry, maar een wrap!

Chiang Rai is een tof stadje.  We bleven er twee dagen.  Eén dag verkenden we rustig de stad, de andere dag huurden we een grabtaxi voor de dag en lieten we ons naar leuke plekken rondrijden.

Onze chauffeur voor de dag

Onze eerste stop op de rondrijdag was een bezoek aan de White temple: surreëel op zijn minst.  Gebouwd in 1997 door een architect die in Nederland heeft gestudeerd.  Heerlijke witte kitsch met net dat tikkeltje meer.  Spiderman in een boom, een bizar wezen op een bankje, Yoda op de tempelmuren voor de Star Wars -fans. Sci-fi boeddhisme eigenlijk.  Je kan er voor of tegen zijn, maar een indruk maakt het zeker.

Mezelf wat fatsoeneren.
de White Temple



Tijd voor wat natuur.  We reden door een prachtig landschap naar de grens met Myanmar en stopten bij theevelden.  Een beetje zoals wijnvelden, maar dan met theeblaadjes.  Uitgestrekt, groen, heuveltjes: Michel zag zich daar al zitten met zijn pastis als god in Frankrijk.

Theevelden



Om af te sluiten wilden we wat waterpret voor de kindjes, dus onze chauffeur bracht ons naar een warmwaterbron.  Aan de ene kant een zwembadje voor de kinderen waar Sanna en Eli al direct in een watergevecht verwikkeld zaten met de Chiang Rai-bende.  Aan de andere kant een rotonde voor de volwassenen met een tafel in het midden met boeken waar ze gezellig rond konden zitten om te lezen.  My cup of tea.  Of om het met de woorden van Ish te zeggen: het moois dat we delen - watergevechten en lezen.

Warmwaterbron